Stoczona 6 sierpnia 1870 roku bitwa pod Spicheren była jednym z pierwszych starć wojny francusko-pruskiej. Jak dotąd nie zdarzyło się nic, co wzmocniłoby morale obu armii, a zalety systemów, w jakich każda z nich została zorganizowana, zostały po raz pierwszy poddane poważnej próbie. Analiza przebiegu bitwy pozwoli więc na sformułowanie właściwych wniosków dotyczących relatywnej skuteczności obu tych systemów. Opis samego starcia poprzedzony zostanie naszkicowaniem tychże systemów; nie zabraknie też krótkiego omówienia wydarzeń, które doprowadziły do bitwy, oraz morale i dyscypliny wojsk, co zapewni czytelnikowi zrozumienie różnych czynników, jakie wpłynęły na jej wynik. Armie są niezwykle wrażliwe, a wpływ na nie wywierają zróżnicowane okoliczności. Jeśli studium działań wojennych nie jest poparte wiedzą o moralnej i fizycznej kondycji walczących, nie sposób wyciągnąć użytecznych wniosków. Co więcej, za wyjątkiem starcia pod Wissembourgiem z 4 sierpnia, oraz bitwy pod Wrth z 6 sierpnia, Spicheren było pierwszym wielkim starciem w nowych warunkach, w których obie strony dysponowały bronią odtylcową.