W monografii przedstawiono relację pomiędzy doświadczaniem podróży w jej fizycznym aspekcie a praktykami pisarskiego opracowywania doświadczenia. Autorka dostrzega w narracjach Hermanna Hessego, Claude'a Lvi-Straussa, Mircei Eliadego i Carla Gustava Junga charakterystyczne dla tych pisarzy figury magiczne mosty, trójkąt, labirynt i mandalę. Pomagają one wyrazić sens odbytych przez nich podróży do Indii, wypełniając treścią topos drogi.