Prawa strona literatury, rozumiana przez Urbanowskiego jako kolekcja tekstów zaświadczających o poglądach i postawach przedstawicieli wydzielonej przezeń formacji intelektualnej (i artystycznej), odwiedzana była przez znawców literatury współczesnej znacznie rzadziej niż strona lewa, która w czasach PRL-u nawet w swych miernych dokonaniach została szczegółowo opisana. Maciej Urbanowski przezwycięża uprzedzenia, proponuje próby empirycznych sprawdzeń. Uważnie czyta i przegląda teksty pisarzy o orientacji prawicowej. Materiał jest bogaty i zróżnicowany, przeto tworzona panorama okazuje się rozległa. Walorów poznawczych tego zbioru szkiców nie da się zakwestionować. Prof. Wojciech Ligęza