Książkę Media jako przestrzenie muzyki postrzegam jako ważną, potrzebną i wartościową. Wypełnia ona swoistą białą plamę w obszarze badań nad społeczno-kulturowymi aspektami funkcjonowania muzyki. Jej wartość stanowi sam jej przedmiot muzyka, rzadko eksplorowana w dyskursie naukowym. O bogactwie recenzowanej monografii świadczy wielość perspektyw i paradygmatów naukowych prezentowanych przez autorów zaproszonych do wspólnego namysłu nad kondycją muzyki we współczesnym krajobrazie kulturowym i medialnym. Owa wielość spojrzenia sprawia, że prezentowany obraz staje się możliwie pełny i barwny, choć nie rości sobie prawa do wyczerpywalności. W wielu wymiarach wydaje się jedynie podawać w wątpliwość, prowokować, inicjować dyskusję, przekonywać do tak właściwego chociażby dla muzyki rockowej bycia w kontrze, i ten właśnie wymiar uznaję za szczególnie cenny.