Książka stanowi pierwsze w języku polskim opracowanie poświęcone pradziejom Balearów. Obejmuje ono okres od kolonizacji archipelagu ok. połowy III tysiąclecia p.n.e. do rzymskiego podboju wysp w 123 r. p.n.e. Prehistoryczne kultury Balearów przez długi czas rozwijały się w znacznym stopniu izolacji, tworząc formy kultury materialnej i architektury unikatowe dla archipelagu, m.in. podłużne kamienne domostwa (naviformes) z epoki brązu oraz wznoszone w epoce żelaza talayots, monumentalne wieże znane z Majorki oraz Minorki. Omówione zostały także późniejsze kontakty Balearów ze światem antycznym, zwłaszcza Fenicjanami oraz Kartaginą.