Adolf Rading (1888-1957), architekt i wykładowca wrocławskiej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego, był jedną z najważniejszych postaci środowiska architektonicznego Wrocławia w latach międzywojennych. Projektant eksperymentalnych budynków mieszkaniowych na wzorcowych osiedlach niemieckiego Werkbundu w Stuttgarcie (1927) i we Wrocławiu (1929), był również inicjatorem wystawyMieszkanie i miejsce pracy (Wohnung und Werkraum Ausstellung, WuWA) - wydarzenia, dzięki któremu Wrocław zapisał się w historii awangardowej architektury. Wspólnie z pracującym na wrocławskiej uczelni byłym wykładowcą Bauhasu, Oskarem Schlemmerem, zaprojektował jeden z najbardziej wyrazistych modernistycznych domów mieszkalnych w Zwenkau niedaleko Lipska. Niniejsza publikacja przedstawia dorobek architekta z czasów wrocławskich oraz jego dokonania na emigracji w Hajfie i Londynie. Uzupełnia ją wybór opatrzonych komentarzem tekstów źródłowych, które pozwalają lepiej zrozumieć teoretyczne zaplecze projektów Radinga oraz świadomie dbać o jego spóźciznę we współczesnym Wrocławiu.