Książka zawiera materiały z VII Międzynarodowego Sympozjum Metafizycznego poświęconemu roli analogii w filozofii. Celem dyskusji w ramach sympozjum było przywołanie i przybliżenie podstawowych "przestrzeni" w których spełnia się poznanie realistyczne i równocześnie ukazanie jak te właśnie "przestrzenie" zostały zagospodarowane w czasach nowożytnych i współczesnych, i z jakim skutkiem. W przedmowie do książki ks. A. Maryniarczyk pisze: "analogia w filozofii jest "bramą", która prowadzi do realistycznego poznania świata osób i rzeczy. Kto poprzez tę bramę nie wejdzie, chodzi jakby po obrzeżach filozofii bez szansy na dotarcie do prawdziwie filozoficznego poznania. Specyfiką poznania analogicznego jest to, że ujmujemy w nim to co wspólne dla wielu odmiennych rzeczy i to co jednoczące dla tego co wielorako złożone, zachowując przy tym świadomość o różnorodności i niepowtarzalności rzeczy. Analogia jest to zatem metoda poznawania wielu rzeczy jednocześnie w oparciu o dostrzeżenie podobieństwa pomiędzy nimi (czy w nich)".