Anthony van Dyck to, obok Petera Paula Rubensa oraz Jacoba Jordaensa, jeden z najważniejszych przedstawicieli złotego wieku malarstwa flamandzkiego. Ten znakomity portrecista był jednym z najzdolniejszych i najlepszych uczniów Rubensa. Po opuszczeniu pracowni mistrza stworzył indywidualny styl, który wywarł ogromny wpływ na późniejsze malarstwo portretowe. Odpowiednio dobrana kolorystyka oraz tło sprawiały, że portrety nabierały bardziej majestatycznego i dystyngowanego charakteru, a przedstawione postacie dostojności i elegancji. Anthony van Dyck był mocno związany z angielskim dworem królewskim i jako nadworny malarz króla Karola I Stuarta otrzymał angielski tytuł szlachecki.