Po wyparciu prowansalskich żołnierzy z Antiochii, Boemund stał się jedynym panem miasta i przyjął tytuł księcia Antiochii. Chociaż granice księstwa nie były jeszcze dokładnie określone, możemy tutaj w ogólny sposób nakreślić zasięg nowych normańskich posiadłości. Generalnie składały się one z dwóch części - Cylicji i północnej Syrii, położonych w stosunku do siebie niemal pod kątem prostym. Kąt, który tworzyły ich wybrzeża, obejmował północno-wschodni narożnik Morza Śródziemnego. Opanowanie Cylicji wraz z jej przyjazną populacją Armeńczyków miało kluczowe znaczenie dla nowego łacińskiego państwa, ponieważ dzięki utrzymaniu kontroli nad jej przełęczami można było powstrzymać greckie wojska przed wtargnięciem na nie nadające się do obrony równiny północnej Syrii, a Tars, Mamistra, Adana i Ainzarba były miastami o pierwszo - lub drugorzędnym znaczeniu.