Rozprawa oparta jest na przejrzystej, dobrze przemyślanej od strony metodologicznej, wnikliwej analizie przykładów zaczerpniętych z hiszpańskiego i polskiego korpusu danych tekstowych. Autorka odwołuje się do pojęć kluczowych dla opisu semantyki nazw uczuć opartej na metodologii kognitywnej, takich jak rozszerzone ujęcie znaczenia, rozumiane jako struktura otwarta wzbogacona o wiedzę encyklopedyczną o denotowanych obiektach; model kategoryzacji naturalnej, opisywany w terminach prototypu, alternatywny do kategoryzacji logicznej; zjawisko polisemii i sieciowy model znaczenia, i wreszcie metafora (i metonimia) traktowana jako zjawisko, które odgrywa niezwykle istotną rolę w kształtowaniu pojęć.