Tematem książki jest wzajemne przenikanie się poszukiwań duchowych i patologii, co bywa przyczyną mylenia duchowości z narcyzmem, religii czy psychologii z ideologią, doświadczeń transcendentnych z ekscytacją. Autor w swej refleksji sięga do prac klasyków psychologii głębi, nurtów platońskich, stoickich i egzystencjalnych w filozofii, doświadczeń mistyków Wschodu i Zachodu (św. Augustyn, Tomasz a Kempis, Eckhart, Suzo, św. Jan od Krzyża, etc.), nie zapominając przy tym, że sam jest żywym podmiotem - doświadczającym i doświadczanym.