Włoska Królewska Marynarka Wojenna (Regia Marina) posiadała jeden z największych zespołów krążowników II wojny światowej. Po traktacie waszyngtońskim 1922 roku ograniczającym jej siły pancerników natychmiast rozpoczęła wzmacnianie się przez budowę siedmiu dużych 10 000-tonowych ciężkich krążowników. Te jednostki, razem z 12 coraz lepiej zaprojektowanymi lekkimi krążownikami zbudowanymi przed wojną, brały udział w każdym większym starciu flot na Morzu Śródziemnym, jak również w szeregu mniejszych potyczek z brytyjskimi jednostkami morskimi. Ten fascynujący tom opisuje historię włoskich krążowników podczas II wojny światowej. Omawia zmagania z techniką artyleryjską oraz kontrolą ognia, możliwości obrony przeciwlotniczej oraz radary i pokazuje sukcesy w zapewnieniu zaopatrzenia dla sił Osi w Północnej Afryce, jak też w blokowaniu Cieśniny Sycylijskiej dla ruchu brytyjskich frachtowców. Regia Marina utraciła 14 ze swoich wszystkich 24 krążowników, ale nadal istniała jako spójna siła bojowa w momencie zakończenia wojny. Tego samego nie można powiedzieć o innych marynarkach państw Osi.