Wiersze Dorobka to nic innego jak powrót do futurystycznego konceptu. Nie tylko ze względu na często przedziwną, niemal wygiętą formę, ale głównie za sprawą języka. To gra z odbiorcą, ze słowem, z formą, z konceptem. Z jednej strony śmiech, a z drugiej milczenie, zaduma.