Janek Simon jest artystą, ale także anarchistą, programistą, rzemieślnikiem, intelektualistą, społecznikiem, podróżnikiem, byłym mistrzem juniorów w brydżu i w dwudziestu procentach kuratorem. Mawia, że interesuje go zbyt wiele rzeczy: od globalizacji przez geografię polityczną, sztuczną inteligencję, cyfrowy materializm, ład algorytmiczny, spekulacje finansowe i strategie zrób-to-sam po teorie postkolonialne w Europie Wschodniej i ciągłe, nieomal Gombrowiczowskie dylematy dotyczące tego, co to znaczy być Polakiem. Niniejsza monografia prezentuje jego fascynującą zarówno wizualnie, jak i intelektualnie twórczość, napędzaną przez nieposkromioną ciekawość, erudycję oraz poszukiwanie tego, co on sam nazywa syntetycznym folklorem równowagi między językiem partykularnym i planetarnym, której osiągnięcie umożliwić mogą nowe technologie. Publikacja jest pokłosiem wystawy retrospektywnej artysty prezentowanej zimą 2019 roku w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, której kuratorką była Joanna Warsza.