Książka opowiada historię ostatnich dni życia dwóch legionistów z "Żelaznej" Brygady gen. Józefa Hallera - braci Jana i Jerzego Zwadów. Stracono ich w Rosji na dalekiej północy w lipcu 1918 roku. Historia smutna i prawdziwa, oddająca realizm tamtych dni - autorowi udało się uciec z konwoju wiozącego go na stracenie.