Tytuł tomu przywołuje jedną z najbardziej wpływowych literaturoznawczych szkół krytycznych i łączy ją z polską recepcją dzieł Szekspira, które znajdując się w centrum zachodniego kanonu dramatycznego, wrastają jednocześnie głęboko w tkankę polskiej kultury, gdzie poddawane są szczególnej rekontekstualizacji. Precyzyjnie oddaje zatem cel, jaki przeświecał zorganizowanej w Instytucie Teatralnym konferencji z udziałem Stephena Greenblatta - ojca i matki nowego historycyzmu zwanego też poetyką kulturową. Ta praktyka lektury, z właściwymi jej procedurami czytania tekstu równocześnie jako estetycznego artefaktu i jako wiązki społecznych dyskursów, które zaświadczają o zachodzących w kulturze procesach, jest niezwykle inspirująca dla refleksji nad teatrem i jak się zdaje wciąż nie dość wykorzystywana w polskiej teatrologii. Zapraszając autora "Shakespearean Negotiations" i zwracając się do tych spośród polskich badaczy teatru, którym nieobce są nowohistorycystyczne procedury, chcieliśmy wzmocnić ten nurt badań, który poszerzając pole obserwacji, otwiera się na kulturową historię teatru. Szekspir, z właściwą jego tekstom "kulturową mobilnością", stanowił rozległą przestrzeń spotkania, choć poetyka kulturowa nie ogranicza się - rzecz jasna - ani do tekstów Stratfortczyka, ani do badań nad renesansem, z których się wywodzi.
.png)
.jpg)
.png.png)
.png)
