Janusz Szpotański (1929-2001) był myślicielem ukrywającym się pod maską satyryka. To autor stylizowanych grotesek wyśmiewających nicość i absurdy ustroju komunistycznego. Jego najbardziej charakterystyczne utwory to `Cisi i Gęgacze`, `Caryca i zwierciadło` oraz `Towarzysz Szmaciak`. W okresie umacniającej się obecnie `poprawności politycznej`, warto przypomnieć jego niepoprawną twórczość, za którą w okresie PRL był prześladowany i więziony, a za krytykę obłudnego demoliberalizmu ukarano go wieloletnim milczeniem w III RP.