Powieść pozytywistyczna Władysława Stanisława Reymonta Ziemia obiecana należy do kanonu literatury polskiej i światowej. Jej głównym bohaterem jest rodzące się i dynamicznie rozwijające wielkie przemysłowe miast Łódź, w trudnych czasach drapieżnego kapitalizmu końca dziewiętnastego wieku. Autor stawia sobie za cel stworzenie realistycznego obrazu różnych warstw społecznych i grup etnicznych koegzystujących ze sobą w jednym mieście dla wspólnej pogoni za pieniądzem. Ziemia obiecana jest w tym znaczeniu powieścią panoramiczną, opisującą przekrojowo całą społeczność miejską z perspektywy obiektywnego obserwatora. Równocześnie Ziemia obiecana jest dramatem opisującym losy niemożliwej przyjaźni pomiędzy Polakiem, Niemcem i Żydem. Polski szlachcic Karol Borowiecki, syn niemieckiego fabrykanta Maks Baum i żydowski spekulant Moryc Welt jednoczą się dla zrobienia wspólnego interesu. Realizując młodzieńcze marzenie o założeniu fabryki, skazują się na bezpardonową walkę z konkurencją, poznają najskrytsze tryby mechanizmu robienia pieniędzy, wywołają serię ludzkich tragedii.