Książka Małgorzaty Obryckiej nie podąża drogą wytyczoną przez rodzimych badaczy związanych z "pedagogiką rzeczy", ale raczej próbuje poszukiwać własnego miejsca w przestrzeni spotkania pedagogiki i animal studies. Jej praca jest próbą odnalezienia własnej perspektywy w obszarze trudnej pedagogiczno-posthumanistycznej dyskusji. Posthumanizm w odczytaniach Autorki oznacza propozycję etyczną wynikającą z równości wszystkich bytów w perspektywie życia. Z tego miejsca Autorka rozwija propozycję wychowania do humanitaryzmu międzygatunkowego. Praca Małgorzaty Obryckiej prezentuje uporządkowany obszar teoretyczny posthumanizmu-jego najistotniejsze koncepcje, rozwiązania, dyskusje, co w obliczu krytyki formułowanej przez niektórych komentatorów współczesności, narastających nieporozumień i wielości interpretacji ma bardzo dużą wartość. Autorka wskazuje możliwość poszerzenia refleksji wychowawczej o kwestie humanitaryzmu międzygatunkowego, odwołując się do wychowania rozumianego transgresyjnie, jako "ruch" przekraczania granic. Książka Małgorzaty Obryckiej z pewnością doczeka się grona licznych czytelników zainteresowanych problematyką współczesnych teorii wychowania, filozofii wychowania, pedagogiki społecznej, animal studies oraz problematyką równości i różnorodności.